YEDİ TILSIM

Yazar: Seçil Deniz

Çizer: Kevser Eyüpoğlu

Editör: Ayşe Elif Karamollaoğlu

Şef Editör: Behice Kavak

Bir varmış, iki yokmuş. Üç yollara düşmüş, dört dağları aşmış. Beş şaşmış kalmış, altı damdan atlamış. Yedi yemiş de şişmiş, sekiz seksen çizmiş derken, hooop İyiler Mahallesi’ne düşüvermişiz.

Bu mahallenin varı yoğu iyilikmiş. Sabah kalkar kalkmaz iyilik sularıyla yıkanırlarmış. Herkes yediden yetmiş yediye iyilik doluymuş. Hiç kimsenin ağzından tek bir kötü kelime çıkmaz, dedikodu nedir, bilmezlermiş. Aralarında hasetlik, fesatlık, küslük olmazmış. Kavga desen, hiiiç uğramamış buralara. Kötülüğün esamesi bile okunmamış.

Derken günlerden bir gün yavru bir kedi çıkagelmiş İyilik Mahallesi’ne. Koca koca gözleri, yumuşacık ve bembeyaz tüyleri varmış. Mır mır mırıldar, insana huzur verirmiş. Mahalleli bu öksüz yavruyu hemen sahiplenmiş. Karnını doyurup, bakımlarını yapmışlar. Mahallelinin neşelerine neşe, iyiliklerine iyilik katmış bu kedicik.

İyilik Mahallesi’ndekiler tam bir iyilik yumağı olmuşken, tuhaflıklar başlamış. Hırsızlık olayları baş göstermiş önce. Bunca sene dükkânlarını kilitlemeye gerek duymayan esnaf, kilitlese bile geceleri uyumaz olmuş. Hırsızlıklar konuşulurken dedikodu, iftira ortaya çıkmış. Hasetlik, fesatlık, küslük çoğalmış, yüzyıllardır iyiliğin hâkim olduğu bu yerde. Mahallede iyiliğin kırıntısı dâhi kalmamış.

Bütün bunlardan bıkan mahalleli Ulu Bilge’den akıl almaya gitmişler. O kadar ki onun karşısında bile kavgaya tutuşmuşlar. Yaşlı bilge hemen anlamış olan biteni. “Mahallenize yabancı biri geldi mi?” diye sormuş. “Hayır” demiş mahalleli hep bir ağızdan. Bilge ısrar etmiş: “İyi düşünün, mutlaka yabancı biri gelmiş olmalı,” demiş. Mahalleli biraz düşündükten sonra yavru kediyi hatırlamış. Ancak sorunun kaynağının o olmadığından emin olduklarını söylemişler. Ulu Bilge kediyi duyduğu gibi hiddetle yerinden fırlamış. “Aman Allah’ım! Bu Lort Mort’un kötülük kedisi Catman olmalı!” Mahalleli ne olduğunu bilmedikleri bu tuhaf isimli şeylerden çok korkmuşlar. “Neeeee! Catman miiii?” diye çığlıklar atmışlar. İçlerinden biri, daha önce bunu büyükannesinden duyduğunu söylemiş. Başka biri, büyük büyük dayısından dinlediğini hatırlamış hikâyeyi. “Adım attıkları yerlere kötülüğü taşıyıp sonrasında o yerleri istilâ ediyorlarmış,” demiş.

Halkı bir telaş kaplamış. Kimse Ulu Bilge’yi duymuyormuş. Bilgenin asasını yere vurmasıyla sus pus olmuşlar. Ulu Bilge, “Şimdi beni dikkatlice dinleyin. Catman ve Lort Mort’a haddini bildirmelisiniz. İyilik Mahallesi’nde kötülüğe ve kötülere yer olmadığını onlara göstermelisiniz,” demiş ve hep birlikte bir plan yapmışlar. Herkes en lezzetli yemeklerden yapıp içlerine birer tılsım hazırlayıp kapısının önüne koyacakmış. Mahalleli anlaştıkları gibi yapıp beklemeye başlamış.

Catman yine kötülük yapmak için mahallede dolaşıyormuş. Yemekleri görünce dayanamamış. Önce birinci tılsımlı yemeği, sonra ikinci tılsımlı yemeği derken aç gözlü Catman yedinci tılsımlı yemeği de yiyivermiş. Yedikçe şişmiş, şiştikçe de yemiş. Artık yiyecek yeri kalmadığında, kalan yemekleri Lort Mort’a götürmüş. O da yedi tılsımlı yemekleri bir güzel yemiş. Karınlarını doyurduktan sonra uyuya kalmışlar. Uyandıklarında Lort Mort minik bir fareye, Catman de minik fareleri yiyen azılı bir kediye dönüşmüş. Yedi tılsımın etkisiyle yetmiş yedi yıl her gün birbirlerini kovalayıp durmuşlar.

İyilik Mahallesi bütün bunlardan sonra eski hâllerine dönmüş. İyilik ve mutluluklarla dolu mahallelerinde gül gibi geçinmeye devam etmişler.

Gökten üç elma düşmüş. Biri anlatana, biri dinleyene, birisi de iyilerin başına…