SEFÎRE’NİN KEŞİFLERİ

Yazar: Kevser Tüfekçi

Editör: Zeynep Yıldırım

Şef Editör: Behice Kavak

Benim adım Sefîre, pek meraklıyımdır.

Beni ararsanız bilin ki bir yerde saklıyımdır

Kim bilir hangi sırrı çözmek, sıradaki hedefim,

Herkes aynı olmaz, e ben de biraz farklıyımdır.

Geçen gün gitmiştik, anneannemin köyüne

Herkes dalmış konuşmaya bir oradan bir buradan.

Dedim tam zamanı, ne durursun Sefîre!

Yeni yerler, yeni görevler demek, sıvışıver aradan.

Evden ayrıldım sessizce, parmaklarımın ucunda

İçeride aldığım nefesi dışarıda vererek.

Günün tam ortasında, saatin bilmem kaçında

Şimdi sessizce keşif şarkımı tekrarlamam gerek.

Sus sus da sus sus, pus pus da pus pus

Açılsın Allah’ım önümdeki sis.

Bakınca göreyim, dinleyince duyayım

Kimsenin görmediği, ya da hiç duymadığı

Varsa kalan bir şeyler, hadi ilk ben bulayım.

Sonra gezdim etrafı, dikkatle bakınarak

Ne olur ne olmaz dostum, fazla uzaklaşmayayım.

Anneciğimi kızdırmaktan bir hayli sakınarak,

Keşif meşif derdiyle haddi çok aşmayayım.

Derken bir ses duydum, sesleniyor birisi

Hey sen, daha fazla ilerleme, dur ve bak!

Buralar bizden sorulur, aldın mı geçiş izni?

Almadıysan buradan uzaklaş ufak ufak.

Döndüm baktım bir çocuk, gözleri deniz mavisi

Yüzünde çiller var sayamadım hayli çok.

Sarı mı sarı saçları buğday tarlası sanki

Sanırsın köyler ağası, aman şu duruşa bak!

Giderdin de gitmezdin, dönerdin de dönmezdin

Topladık bütün ahaliyi bir anda başımıza.

Girdik birbirimize dostlar, durmayın siz de gelin.

Acı biberler döktük, tatlı mı tatlı aşımıza.

Büyükler dediler, etmeyin gül kuzular

Koca köyde yer mi yok, esenle gidin varın.

Tatsızlığı sevmeyiz, yüreğimiz sızlar

Bağrışmayın, barışın, dostluğunuzu görelim yarın.

Kirpiğimin ucunda beklermiş iki damla yaş

Sessizce aktı gözümden pıt pıt, çisil çisil.

İki damla dediğime ne bakarsın arkadaş,

Öyle bir ağladım ki bildiğin gibi değil.

Gözümdeki pınarın son damlasından sonra

Başımı kaldırdım usulca,  bir çift mavi bilye

Şaşkınlıktan öylece kalakalmış yanımda.

Hiç ilgisi kalmamış o bilmiş hâliyle.

Ne ağladın be ufaklık, bu değildi maksadım

Ne olurdu oyuna güzelce devam etsen.

Gel artık dost olalım Yusuf’tur benim adım

Şimdi söyle bana kimsin, necisin sen?

Benim adım Sefîre, pek meraklıyımdır

Beni ararsan bil ki bir yerde saklıyımdır

Kim bilir hangi sırrı çözmek, sıradaki hedefim

Herkes aynı olmaz, e ben de biraz farklıyımdır.

Sus sus da sus sus, pus pus da pus pus,

Açıldı Allah’ım önümdeki sis

Bakınca gördüm, dinleyince duydum

Herkesin görmediği, çoğu kez duymadığı

Varmış kalan bir şeyler, işte şimdi ben buldum

Adı “dostluk, kardeşlik” çok ama çok mutluyum!