ORMANIN NEŞESİ

Yazar: Sumeyye Top

Editör: Seher Bozkurt

Şef Editör: Behice Kavak

Bir varmış, bir yokmuş.

Bir baharmış, bir kışmış.

Yapraklar bir yeşil, bir sarıymış,

Bir de bakmışsın, yokmuş. 

Sincaplar hep telaşlı,

Tavşanlar hep endişeli,

Fareler hep stresli

Küçük palamut ise hep neşeli

Bu yüzden adı da Neşe Palamudu.

Ağzı hep tekerleme doluymuş.

Neşe Palamudu;

Sincabın kovuğuna gitmiş,

Tak tak kapıyı çalmış.

Bir tekerlemem var baksana,

Hadi sen de söylesene.

Sincap yüzünü asmış,

Az homurdanmış, çok söylenmiş.

Kış geliyor baksana,

Telaşlıyım anlasana.

Fındık, ceviz toplamalıyım.

Ağaca çukura saklamalıyım,

Ama yerlerini asla unutmamalıyım.

Neşe Palamudu üzülmüş,

Gözünden bir damla neşe akmış.

Sincabın yanından ayrılmış.

Neşe Palamudu;

Tavşanın yanına gitmiş,

Tak tak kapıyı çalmış.

Bir tekerlemem var baksana,

Hadi sen de söylesene.

Tavşan gözlerini açmış kocaman,

Biri gelecek şimdi aman.

Ya yakalarsa kuyruğumdan.

Anlasana ayı, kurt uyumadan

Çıkamam yuvamdan.

Endişeliyim yakalanmaktan.

Neşe Palamudu üzülmüş.

Gözünden bir damla neşe akmış.

Tavşanın yanından ayrılmış.

Neşe Palamudu;

Farenin yanına gitmiş,

Tak Tak kapıyı çalmış.

Bir tekerlemem var baksana

Hadi sen de söylesene.

Fare dikmiş kulaklarını,

Çatmış kaşlarını.

Gelirken baktın mı etrafına?

Var mıydı bir tilki sağında ya da solunda?

Bulacak yuvamı,

Ormanın yılanı.

Söylemiştim daha önce sana,

Stresliyim, gelme evime bir daha.

Neşe Palamudu üzülmüş,

Gözünden bir damla neşe akmış.

Farenin yanından ayrılmış.

Neşe Palamudu evine gitmiş.

Biraz akşam ağlamış,

Biraz da sabah ağlamış.

Gözünden neşeleri akmış,

Hiç neşesi kalmamış.

Tekerlemeleri unutmuş,

Evinden bir daha hiç çıkmamış.

Sincap telaşeyle koşmuş

Biraz ceviz, biraz fındık toplamış

“Şu ağacın dibine gömeyim azıcığını

Bu ağacın dibine gömeyim bu kadarcığını

Çabuk olmalıyım

Çok toplamalıyım

Çok koşmalıyım

Arkama bakmamalıyım.”

Tavşan kapatmış bütün perdelerini

Kilitlemiş kapının kilitlerini

“Burnumu bile çıkartmamalıyım.

Havucumu yerken kıtırdatmamalıyım.

Bulamasınlar kuyruğumu saklamalıyım.

Ayı, kurt uyumadan

Gözlerimi kapatmamalıyım.”

Fare kovalamış herkesi,

Çarpmış kapıyı, pencereyi.

“Kimseyle lak lak yapmamalıyım.

Gözümü dört açmalıyım.

Kulaklarımı dik tutmalıyım.

Çok dikkatli olmalıyım,

Hata yapmamalıyım.”

Bir gün geçmiş, iki gün geçmiş.

Haftanın yedi günü bitmiş.

Sonbaharın ilk ayı bitmiş.

Sincap çok koşmuş,

Çok yorulmuş.

Karnı guruldamaya başlamış.

Telaşeyle sakladığı fındığın cevizin yerini hatırlayamamış.

Bir gün geçmiş, iki gün geçmiş.

Haftanın yedi günü bitmiş.

Sonbaharın ilk ayı bitmiş.

Tavşan hiç uyumamış,

Korkudan gözlerini kapayamamış.

Uyumayayım diye havucu, lahanaya peş peşe yemiş.

Kilolarından hızlı koşamayan,

Tosbik bir tavşan olmuş.

Bir gün geçmiş, iki gün geçmiş.

Haftanın yedi günü bitmiş.

Sonbaharın ilk ayı bitmiş.

Fare tüm ormanla küsmüş,

Kimini azarlamış

Kimini kovalamış

Kaşlarını hep çatmış.

Başına ağrılar girmiş.

Bir unutkan ve aç sincap

Bir uykusuz ve tosbik tavşan

Bir yalnız ve hasta fare

Bulamamışlar dertlerine çare.

Şimdi olsaydı Palamut Neşe.

Söyleseydi bir tekerleme keşke.

Düşmüşler yollara,

Seslenmişler palamuta.

Bir tekerlememiz var baksana,

Haydi sen de söylesene.

Gelin zıplayalım derede,

Şarkı söyleyelim tepede,

Neşe Palamudu nerede?

Hop neşe, pür neşe, Palamut Neşe

Sensiz başımız dertte.

Palamut Neşe bakmış bizimkilerin haline

“Nedir bu hal gelin kendinize.

Fazla bu stres, telaş ve endişe

Hem çalışıp hem tedbirini alan için.

Bir harita çizmeli

Saklanan fındık ve ceviz için.

Biraz spor yapmalı,

Daha hızlı koşmak için.

Eve giden yolları daraltmalı,

Tilki ve yılan geçemesin.”

Dört arkadaş çalışmış beraber.

Tedbir alıp yakmışlar bir de semaver.

Çayın şekeri

Ormanın neşesi

Hani bu çocukların yeni tekerlemesi.