NANE MOLLA VE TERSİYER

Yazar: Emel Balı

Editör. Behice Kavak

Her şey ters gittiğinde ne yaparsın? Mesela başına gelen terslikleri bir dolaba sıkıştırıp, kapısını iyice kilitler misin? Yoksa bir poşetin içine doldurup en uzak çöp dağına mı atarsın?

Nane Molla’nın bunların hepsinden farklı bir yöntemi vardı. O başına gelen terslikleri, korkmadığı tek hayvan olan, minik dostu Tersiyer’in sırt çantasına ve ceplerine doldururdu. Çünkü onun için en güvenli yer orasıydı ve Tersiyer çok iyi bir sırdaştı. Orada bu terslikleri kimse bulamaz, yeniden dışarı çıkaramazdı.

Okula mı geç kaldı? Onu okula geç bırakan tüm ihtimaller hoop Tersiyer’in çantaya! Yağmurda şemsiyesini mi unuttu? Yağmurlu günler hoop Tersiyer’in çantaya! En sevdiği arkadaşı ona kırıcı bir şey mi söyledi. Hooop! Tüm kırıcı sözler çantaya!

Nane Molla ile arkadaş olmak herkes için gerçekten çok zordu.

"Hadi dışarıda top oynayalım Nane."

"Hayır, ya terleyip hasta olursam!"

"Parka doğru biraz yürüyüşe ne dersin?"

"Hayır, küçük ayaklarım bu yürüyüş için çok nazik ve hassaslar."

"Hadi artık, at şu topu buraya!"

"Bana bağırdın! Küstüm, sizinle bir daha oynamayacağım."

"Hayır, seni kırmak istemedim."

"Bana ne! Küstüm, oynamayacağım işte!"

Gördünüz işte, böyle biriyle arkadaş olmak çok zor değil mi? Peki, Nane Molla’nın en iyi arkadaşı ve sırdaşı Tersiyer ne yapsın? Yazık valla hayvana! Neyse hikâyemize devam edelim.

Günlerden bir gün Nane Molla ve Tersiyer dışarı çıkmaya hazırlanıyorlardı. Nane Molla’nın her zamanki aksiliği üstünde, Tersiyer ise o gün biraz tatsızdı. Nane Molla’nın annesi Nane’ye odasını neden toplamadığını sordu. Aldığı cevap yine çok karışıktı. “Topladım Anne. Terliklerimi ve kıyafetlerimi sıkıcı kıyafetler pipetiyle hüpletip çiçek saksılarına tohum olarak ektim. Yeni kıyafetler olarak yeşersinler diye… Ödevimi yapmadığımda öğretmenimin bana söylediği kızgın sözleri kavanoza koyup ağzını sıkıca kapattım. Ne kadar bağırırlarsa bağırsınlar, sesleri oradan asla duyulmaz. Geçen gün kardeşime güzel bir oyuncak aldınız. O oyuncaktan ben de çok istiyordum. Ama bana, sen artık büyüdün dediniz. Bu kırgınlıklarımı da yatağımın altındaki kutuya koyup kaldırdım. Çünkü ben büyüdüm, artık onlar da bana küçük gelebilir. Sanırım bunların hepsiyle baş edebilirim. Bir tek şey hariç. O da babam bana geçen gün, "Sen çok yaramaz oldun. Artık seni sevmeyeceğim. Arda Amca’nın kızı Ayşe artık benim kızım. Onu seveceğim," demişti. İşte bu çok büyük bir terslikti. Onu dostum Tersiyer’in çantasına koymaya karar verdim. Aksilik ya! Tam kapıdan çıkarken Tersiyer düştü ve terslikler çantadan fırlayıp odanın her yerine dağıldı. Annesi, bu kadar uzun bir açıklamayı dinleyemeyecek kadar sabırsız ve meşguldü. Tamam, neyse ne! Bahane bulma, git ve odanı topla diyerek onu yeniden ikaz etti. Zavallı Tersiyer ve Nane Molla çaresizce odaya çıkıp, yeniden Tersiyer’in çantasına, babasının sevgisizliğini sığdırmaya çalıştılar. Bu o kadar büyük bir terslikti ki Nane Molla, dostu Tersiyer’in bunu taşıyıp taşıyamayacağını bilemiyordu. Sevgisizlik tersliğini zar zor çantaya sığdırdılar. Çanta alabileceği en büyük ağırlığı içine sığdırmıştı. İki arkadaş bu koca yükle birbirlerine yardım ederek dışarıya çıkmayı başarmışlardı ki beklenmeyen bir şey oldu. Belki de beklenen desek daha iyi olur. Tersiyer, günden güne büyüyen, ağırlığı artan bu korkular, ihtimaller ve terslikleri artık taşıyamaz bir hâle gelmişti. Bir anda çanta büyük bir gürültüyle patladı. Fermuarın dişlileri çevreye aç bir kurt gibi dağıldı ve önüne çıkan her şeyi ısırmaya başladı. Bir terslik arabanın altına fırladı ve arabanın tekeri patladı. Bir terslik bebek arabasında olan küçük bir çocuğun karşısına aniden çıktı ve çocuk ağlamaya başladı. En hızlı giden ve büyüyerek kontrolden çıkan terslik ise sevgisizlikti. Sevgisizlik, aniden Tersiyer’i de içine çekiverdi. Nane Molla, en iyi dostunu kurtarmak için daha hızlı koşmaya başladı. Artık hiçbir terslik umurunda değildi. Önemli olan tek şey arkadaşı Tersiyer’i bu tersliklerinden elinden kurtarmaktı.

Bahçesinde kendi tersliklerini gizlice toprağın altına gizlemeye çalışan Aras, Nane Molla’nın kontrolden çıkan tersliklerini fark etti. Hemen Nane Molla’nın yanına koştu ve ona bir öneride bulundu. "Nane, lütfen sakin ol. Tersiyer’i kurtaracağız. Fakat önce seninle bir oyun oynayacağız." Nane Molla, "Şimdi oyunun sırası mı?" diye Aras’I tersledi. O sırada sevgisizlik büyük bir gürültüyle daha da büyümeye başladı. Aras, Nane Molla’yı ikna etmeye çalışıyordu. "Bak gördün mü? Sen terslikleri konuştukça, onları hep engel olarak görüp aşamadıkça daha da büyüyor ve güçleniyorlar. Lütfen beni dinle ve olumlu düşünmeye başla! Bundan kurtulmanın başka çaresi yok." Nane, sonunda çaresizce kabul etti ve oyun başladı. Çocuklar bir yandan koşuyor bir yandan da terslikleri olumluya çevirmeye çalışıyordu.

"Söyle Nane Molla, seni ne mutlu eder?  Mesela baharda açan bir çiçek mi?"

"Hayır, benim çiçeklere alerjim var."

"Sarılmak mı?"

"Hayır, sarılırsak hastalık bulaşabilir."

"Hayvanları sevmek mi?"

"Hayır, Tersiyer’den başka bir hayvanı sevmek çok tehlikeli olabilir."

"Kar topu oynamak mı?"

"Hayır, soğukta hasta oluruz."

Aras ne yapsa ne söylese olmuyordu. Nane Molla bir türlü güzel düşünmüyor, her şeyden çok korkuyordu. Yolun ilerisinde bir araba belirdi. Çocukları fark eden sürücü aniden durdu ve arabadan inerek çocuklara doğru koşmaya başladı. Nane, yaklaşan kişinin babası olduğunu fark etti. Babası nefes nefese çocukların yanına geldi. “Neler oluyor çocuklar? Biri bana anlatabilir mi?” Nane ağlayarak anlatmaya başladı. "Önümüzde büyüyerek giden büyük bir terslik var. Tersiyer’i de içine aldı ve çok güçlü onu durdurmamız gerek," diye cevap verdi. Babası, bu tersliğin adının ne olduğunu sordu. Nane, sessizce, “Sevgisizlik,” dedi. Babası, buna anlam veremeyerek, "Bu nasıl olur, biz seni çok seviyoruz!" demesiyle, önlerinde hızla ilerleyen terslik yavaşlamaya başladı. Bunu fark eden Aras avazı çıktığı kadar bağırdı. Hemen birbirinize sarılın. Babası bir saniye bile düşünmeden Nane Molla’ya sıkıca sarıldı.

O büyük gürültü yeniden duyuldu. Sevgisizlik tersliği küçülmeye, daha da yavaşlamaya ve dağılmaya başladı. Tersliğin güçsüzleştiğini fark eden Tersiyer, sevgisizliğin elinden kurtulup Nane Molla’ya doğru koşarak baba ve kıza sarıldı ve sevgisizlik bir toz bulutu olup gözden kayboldu. Nane Molla da Tersiyer’e sımsıkı sarıldı. “Özür dilerim. Bir daha kendi yüklerimi asla sana yüklemeyeceğim.” Nane’nin babası devam etti. “Ben de özür dilerim. Bir daha sana olan sevgimi daha çok belli edecek ve şaka bile olsa seni incitecek sözler söylemeyeceğim.” Yanlarında olanları izleyen Aras, “Biliyor musunuz, size yardım edince benim tersliklerim de yok olup gitti. Onları bir daha asla toprağa ekmeyecek ve büyümelerine izin vermeyeceğim.”

O günden sonra terslikleri gören olmadı. Sevgi var oldukça, terslikler kimsenin arasına giremedi. Tersiyer ise yüklerinden kurtularak daha mutlu yaşamaya başladı. Nane Molla’yı mı merak ettiniz? Nane Molla da Nane Molla olarak bilinen karakterinden kurtuldu. Daha da güçlü ve mutlu bir çocuk olmuştu. Artık onun adı sadece Nane’ydi.