KALBİMİN BÜYÜKLÜĞÜ MÜYDÜ SİZİ ISITAN?

Yazar: Adalet Keleş

Editör: Sumeyye Top

Şef Editör: Behice Kavak

Size o muhteşem kitaplara konu olan yarasalardan bazılarının, sadece meyve yiyerek beslendiklerini söylersem şaşırır mısınız? Bizim hain sandığımız yarasalar vegan çıktı. Tabii ki hepsi değil, bazıları dedim. Bir kısmı da bazı memelilerin kanını emerek hayatta kalırlar. Bu kan dondurucu bilgi bir kenarda dursun, bizim yarasalar aslında faydalı canlılardır. Ekosistemlerinin önemli görevlerinden biri de polenleri taşımaktır. Bu görev; sadece rüzgârlara ve arılara aitmiş gibi gelse de bu konuda oldukça mahirdirler.

KISA METRAJ

Uçmak konusunda beklenenin aksine kuşlar kadar yetenekli değillerdir. Güçlü görüntülerinin gideceği mesafe oldukça kısadır. Uçmadıkları zamanlarda baş aşağı tüneyerek dururlar. Oldukça basit gibi görünen bu tüneme hareketi ayak kaslarının kuvvetini de göstermektedir.

AH KALBİM

Bu bizim masum yarasaların gönlü çok geniştir. Bazı kan emici türleri bu konuda hep kafamı karıştırır. Ancak kendi büyüklüğündeki başka bir memelinin kalbinden tam 3 kat daha büyük kalbe sahiptir. Ne de sevimli göründüler şimdi gözüme. İçimden yanaklarını sıkıştırıp sevmek geldi.

Yarasaların kalbi dakika da 1000 kez atar. Sanki her an heyecanının doruk noktasını yaşıyor, adrenalinin nirvanasında gibi. Herhâlde insanların kalbi dakikada 1000 kez atsa, damarlarımıza olan aşırı basınçtan oracıkta can veririz.  Bu sebeple çokça atıyor kalpleri, küt küt küt.

Vampir yarasalar çeşitli canlıların kanını emerek beslenirler. Tüylerim ürperdi, onların avlarının yerinde olmayı hiç istemezdim. Belki de kalpleri bu kadar büyük olmasaydı, buna ihtiyaç duymazlardı.

UYURSAM BÜYÜR MÜYÜM?

Peki ya kış uykusuna yattıklarını söylesem ne dersiniz? “Ayı mı bunlar canım, kış uykusu da nerden çıktı?” dediğinizi duyar gibiyim. Nerdeyse 6 ay kadar mağaralara çekilip kış uykusuna yatarlar. Tam bir uykucu ibişler.

En küçük yaşayan memeli hayvanlar, yarasa türlerine aittir. Bu da yaklaşık 3 cm boyunda yabanarısı yarasasıdır. Masanın üzerinde duran küçük bir silgi boyutundadırlar. Bu bilgi ile kitaplarda okuduğumuz güçlerine inanmak mümkün değil. Masumlarım gözümde küçüm küçüm küçüldüler. Ama hemen de etkilenmeyelim. En büyükleri de isimlerine yaraşır büyüklükte olan “Uçan Tilki” yarasalarıdır.

BİR SES Mİ VAR?

Küçük yarasalar ve büyük yarasaların bazıları yankı üretmek üzere ultrasonik ses yayarlar. Yani insan kulağının duyamayacağı kadar yüksek frekanslı ses dalgaları. Böylece avlarını kolaylıkla avlarlar. Bizim de başka canlıların duyamadığı bir ses aralığımız var mıdır acaba? Bunu bilmiyorum.  Sen araştırsan hiç de fena olmaz. Bilime bir ampul yakarsın. Seni mumla ararız.

BİZ KAÇ KİŞİYİZ?

Bazı yarasalar yalnız yaşarken diğerleri bir milyondan fazla yarasa grupları hâlinde yaşarlar. Yalnız yaşayan yarasaların vay hâline. Hayatları oldukça sıkıcı olduğu için başka canlılara daha çok dadanıyorlar belli ki. Yalnız yaşamaları bana; mahallede kimseyi beğenmeyen sevgisiz, yaşlı, eli sopalı amcaları hatırlattı.

Karanlık seven bu garip canlıların ışığında sizi aydınlatmak hayatlarında yapabilecekleri en ışıltılı senfoniydi. Gotik öyküleri bir kenara bırakırsak bu canlıların sevimli koca kalpleri içimizi oldukça ısıtmış olmalı.