HAYALET BAKIM MERKEZİ

Yazan: Hatice Boyraz

Editör: Ceren Yurt

Çizer: Bahar Aslan Şef Editör: Behice Kavak

Hayaletler hasta olmazmış, yatak döşek yatmazmış, yaşlanmazmış falan filan! Kim uydurdu acaba bunları? Bir de güzel güzel anlatıp beni burada çalışmaya ikna ettiler. Güya Hayalet Bakım Merkezi’nde sadece onlara eşlik edip, hikâyeler anlatacak bir hemşire olarak görev yapacaktım. Şimdi ise elimde ilaç şişesi, oda oda gezmekle meşgulüm.

Ben mi? Ben sıradan bir insanım sadece. Daha önce Vampir Kan Merkezi’nde çalışıyordum. Hangi vampir hangi kan grubundan kanı tüketmeli, vegan vampirler bitkisel kan kullanırken neye dikkat etmeli gibi konuları bana danışırlardı. Bir de dişi dökülmüş vampirlere damar yolu açan hemşireleri gözlemlerdim. Orası, buradan daha ürkütücü ama daha eğlenceliydi. Bir keresinde sarımsak kolyemi takmadan, bir vampire bilgilendirme yaparken neredeyse damarlarımdaki kandan oluyordum.

Bir süre sonra istifa ettim. Çünkü etrafım, beslenmelerine dikkat etmeyen vampirlerle dolup taşmaya başlamıştı. Şimdi de psikolojisi bozulmuş, ailesi tarafından terk edilmiş ve kimi zaman yataktan çıkamayacak kadar hasta hayaletlerle uğraşıyorum. Hepsi yalnız. Benim gibi. Ara sıra ziyaretçileri geliyor. Ama gözlerinin sürekli saatte olmasından, bir an önce gitmek istediklerini anlıyorum. Aslında buradakilere yardımcı olmayı seviyorum. Ama bir türlü anlaşamıyoruz.

Bazen okuduğum kitabın en heyecanlı yerindeyken, içlerinden biri pat diye sayfaların arasından beliriyor. Neymiş, gözlüğünü arıyormuş! Başka biri keki tam fırına sürecekken hoop fırından çıkıveriyor. Ben de insanım sonuçta! Geriye doğru sıçramamla, elimdeki kek hamurunun yeri boylaması bir oluyor. En kötüsü de tam uykuya dalacakken, yorgandan çıkan ayağımı gıdıklayıp, benden bir şeyler istemeleri oluyor. Mesai saati diye bir olay kalmadı burada! Her an her yerden çıkabiliyorlar.

Bazen yatağından kalkamayacak kadar hasta olanlara ilaç götürecek oluyorum. Bir saat -yorganın altında hayalet arıyorum. Yastığın içinde uyuyakalmış bir hayaleti bulmak, sanılanın aksine oldukça zor bir iş. En sonunda bir hayalet dedektörü aldırtacaklar bana!

Ama bir tanesi var ki bana çok iyi davranıyor. Kendi hazırladığı meyve sularını diğer hayaletlere kaptırmamak için ilaç şişelerine doldurup getiriyor. Bahçede diğer hayaletler uçarken o, ayakları olmasa da benimle yürümeyi tercih ediyor. Uyumakta zorluk çekersem bana kitap bile okuyor.

Ben de ona, daha çok okusun diye kitaplar tavsiye ediyorum. Çünkü bazen rüyamda yazar olduğumu görüyorum. Sanırım her kitap hakkında bir fikrimin olmasının sebebi bu rüyalar. Okumayı çok sevmemin sebebi de bu olsa gerek.

Bir de aralarında birkaç genç hayalet var ki, hepsi birbirinden yaramaz. Sürekli evrakların yerlerini değiştiriyorlar. Düzenleyene kadar yorgunluktan bayılacak hale geliyorum. Son zamanlarda yerlerini karıştırdıkları yetmezmiş gibi belgelerdeki isimleri de değiştirir oldular.

İşte yerinde olmayan bir evrak daha! Bak bak bak! Buna da benim adımı yazmışlar.

Hasta Adı: Hayal GÖREN

Teşhis: Şizofreni

Hikâyesi: Hasta, kendisini hemşire sanan bir yazardır. Olağanüstü varlıkların olduğu çeşitli kurumlarda görev yaptığını düşünmektedir. Bu kliniği “Hayalet Bakım Merkezi” olarak adlandırmaktadır.