CÜCELERİN ŞİRİN KÖYÜ

Yazar: Naciye Kaya

Editör: Elif Eryılmaz

Şef Editör: Behice Kavak

Dondurma ister misin, birkaç top?

Zaten dünya koca bi’ top.

Yuvarlanır gece gündüz,

Ama yollar niye dümdüz?

Şırıl şırıl ırmaklar,

Uzun uzun mu bu kavaklar?

Kuşlar hep şarkı söyler,

Bu sesleri kim dinler?

“Gıcııırrrrt!” Bir kapı açılacak,

Masal kahramanları eve yayılacak.

Tut birinin elinden sıkıca,

İşte başlıyoruz, çok seveceğin masala!

Küçük bir köy varmış, herkesin çok beğendiği,

İçinde yaşarmış sevimli cüceler, çocukların sevdiği.

Boylarına göreymiş kullandıkları bütün eşyaları,

Minicikmiş evleri, arabaları, okudukları kitapları.

Çok temiz ve düzenliymiş her tarafı bu köyün,

İş bölümü yaparmış cüceler, tembel olmak ne mümkün.

Bağ bahçe bakımı huzur verirmiş onlara,

Yorulur mu hiç insan bir işi severek yapınca?

İşler paylaşılınca etmezmiş hiç kimse dedikodu,

Sevgi saygı içinde yaşarmış cüceler mutlu mutlu.

Günler böyle geçerken cücelerin köyünde,

Her yer sallanmaya başlamış, neler oluyor böyle?

Meğer gelen devlermiş, cüsseleri kocaman,

Cüceler çok korkmuşlar, kaybolmuşlar ortadan.

Yaşarmış devler bir dağda, kayalarla çevrili,

Böyle güzel bir köye hayran kalmamak elde mi?

“Bu köy bizim olmalı.” demiş devlerin her biri,

Cüceler çok direnmiş, bırakmamak için köylerini.

Zorbalık yaparak kovmuşlar cüceleri evlerinden,

Koca devlere cüceler yetirememişler güçlerinden.

Cücelerin güzel köyü kalmış zorba devlere,

Yiyip içip yatmışlar, her güne bir eğlence.

Birkaç hafta geçince kalmamış köyün güzelliği,

Yeşil ağaçlar kurumuş, solmuş bahçenin çiçekleri.

Her taraf çok kirlenmiş, düzen müzen kalmamış,

Ne temizlik ne bakım devler bir şey yapmamış.

Devler etmişler kavga, yanaşmamış kimse işe,

Huzursuzluk başlamış, nasıl olacak ki böyle?

Sonunda pişman olmuşlar, koşmuşlar yanına cücelerin,

“Biz ettik siz etmeyin, özrümüzü kabul edin.”

Cüceler büyük sevinçle dönmüşler köylerine,

Gördükleri manzaraya hiç şaşırmamışlar bile.

Kandınız güzelliğine köyün, hep böyle kalacak diye,

Arkasında var olan emeği hiç görmediniz bile.

Bir yeri güzelleştiren sevgi, saygı ve paylaşmak,

Yaşadığımız yeri temiz tutup sorumluluğunu almak.

Affetmişler cüceler; istediğiniz zaman olun misafirimiz,

Hoş görmek yakışır bize, daima açıktır size evimiz.

Hatalarını anlayan devler, dönmüşler dağlarına,

Yaşadıkları bu olay birçok güzellik katmış hayatlarına.

Bu masalın sonunda gökten düşmüş çoook elma,

Sorumluluk sahibi, iyi kalpli çocuklara…