BUĞU’YA NELER OLUYOR?

Yazar: Gamze Karaca

Editör: Şeyma Nur Eser

Çizer: Ayşe Reyyan Ürküt Şef Editör: Behice Kavak

Bu kaşıntıdan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum. Sayfalarımın arasında pıtır pıtır gezinen o böcekler var ya o böcekler… Beni tüm gece uyutmuyorlar. Ara sıra adını henüz öğrenemediğim bir hayalet, raflardan birimizi alıp okumasa nefes bile alamayacağız. Keşke içime mis kokulu defne yaprakları koysalar. Bu yöntemi büyük büyük dedemden duymuştum, böceklenmekten koruyormuş bizi. Kitap olmak çok zor bir iş. Sen ne kadar renkli, eğlenceli, faydalı olsan da biri seni gelip bulmadıkça bunların hiçbirinin önemi yok.

Tam on yıl, üç ay, beş gündür bu terk edilmiş sarayın tozlu ve rutubetli rafları arasında beklemekten sıkıldım. İyice nemli ve yumuşak olmaya başladım, yapış yapış oldum desem daha doğru olur. Ahhh! Keşfedilmek! İşte bu, tüm kitapların hayali. Seni raflardan almaya kalktıkları o an var ya çok heyecanlı.

İnanamıyorum! O geldi yine. Ve beni raftan alıyor. Uçabildiği için insanlar gibi baş aşağı etmiyor beni. Ne hoş bir hayalet, yanıma yaklaşıp sakince aldı beni.

***

Puff! Bu kedi beni hiç rahat bırakmıyor. Hayaletsin diye mutlusun sanıyorlar, aslında öyle değil. Benim özelliğim de çok güzel biliyorum ama kuzenim gibi görünmez olmayı daha çok isterdim. Düşünsenize görünmez olsaydım kitap okurken kimse beni rahatsız edemezdi. Ne zaman elime bir kitap alsam ilk satırı bitirmeden beni buluyor.

Şu kitap kokusuna bayılıyorum, oh biraz içime çekeyim. Uzun yıllar raflarda beklemiş kitapların içinden çıkan böcekler var bir de. Onlar da benim en iyi arkadaşlarım. Bakın! Biri ansiklopedilerin arasından çıkmayı başardı, yavaş yavaş buraya geliyor.

“Bay böcek buradayım!” Tabii duyamaz. Benim hayalet özelliğim de bu. Kimse söylediklerimi duyamaz. Yoksa siz duydunuz mu? Allah’ım özelliğimi mi kaybediyorum!

Alt kata inip kazandan yeni çıkmış bebek hayaletlerden yardım isteyeyim. Onlar hisleri en taze, en bozulmamış olanlardır. Bakalım aşağıda neler oluyor, kedi gelmeden buradan uzaklaşmalıyım. Sesini duydum sanki, bir ambulans gibi kendinden önce geliyor. Yakalandım galiba okumaya devam etmek en iyisi.

***

Buğu neredesin? Hadi ama çık artık saklandığın yerden! Mutfakta değilmiş, odalarda da yok. Mırrr kafam karıştı sakin olmalıyım. Burası nasıl bir yer, bu garip kokular da nereden geliyor? Şşşt bir ses duydum sanki. Kitap sayfaları çevrilirken çıkan sese benziyor.

Hışırt hışırt.

İşte buldum. Tahmin etmeliydim, kütüphanedeymiş. Buğu tam bir kitap kurdu. Evet evet yanlış duymadınız, hayaletlerin de kitap kurdu olanları var. Oburları, aşçıları, meraklıları… Mesela az önce bir hayalet, elinde mum, oda oda geziyordu. Başka biri hatta birkaçı, dev bir kazandaki karışımdan fışkırıyordu. Mırrr kafam karıştı. Bir kitap da ben okusam iyi olacak.

Ooo! Üç boyutlu bir kitap, bayılırım. Bakalım, sanırım bitkilerin dünyasından bahsediyor. Benim, kedilerin dünyasını anlatan bir kitaba ihtiyacım var. “Psi-sel Gelişim” kitabı fena olmazdı.

Buğu geldiğimi fark etmedi bile. Kendini bu kadar kaptırmayı nasıl başarıyor, acaba onun kitabı daha mı keyifli? Bu konuda biraz araştırma yapmalıyım. Karnım da zil çalıyor, bu hâlde hiçbir şey okuyamam ki. Buldum! Kitap böcekleri açlığımı biraz olsun hafifletebilirler.

— Bu kedi en sevdiğim dostlarımı yiyecek, dur diyorum sana dur.

Özelliğim geri geldi, sesim duyulmuyor. Sırası mı şimdi, Allah’ım ne yapacağım?

— Yeme, hayır hayır!

— Ohhh! karnıma nihayet bir şeyler girdi.

— Dostlarım gitti, ben şimdi ne yapacağım?

***

Her gün aynı manzara; bu ikisini izlemek aynı filmi tekrar tekrar izlemek gibi. “Bir kedi, bir hayalet sinemalarda.” Rafların arasını çok özledim. Birbirleri ile kavga etmekten bizi burada unutup gidecekler. Buğu aşağı kata inip bebek hayaletlerden yardım istemek zorunda. Kedi mi? Onu da psikoloğa göndermeli.

Bir dakika, neler oluyor? Bir hışımla aldı beni Buğu. Hey, bu ne sinir! Kapağım sert olmasa içim dayanmazdı. Ohh, insanın evi gibisi yok sonunda rafıma döndüm. Ne tuhaf! Hayalet değil misin sen, şimdi de basamakları kullanarak alt kata iniyorsun. Hadi git ve kendine yeni bir özellik bul! Sesinin duyulmaması; sandığın kadar iyi bir özellik olmayabilir.

***

Bebek hayaletler koro hâlinde konuştu.

— Biz bebek hayaletleriz. Lala lala la. Başı sıkışan hayaletlere yardım ederiz.

Şu gelene bakın! Üzgün bir hayalet. Bu şey değil mi? Kitap kurdu Buğu. Nesi var acaba?

— Herkese merhaba, ben Buğu acil bir sorunum var. Karışımınız çok tuhaf kokuyor, tarifini bir ara almak isterim. Ama önce sorunumu halletmeliyiz. Hayalet özelliğimi bir kaybediyor, bir buluyorum. Artık bu özelliğimin yerine yeni ve sabit bir özellik istiyorum.

Bebek hayaletler koro hâlinde konuştu.

— Eğil bakalım. Derin bir nefes al. Sırtını dinleyeceğiz. Şaka şaka! Hayalet özelliğini kaybedenler için karışımımızdan bir yudum almalısın.

— Öğğğ! Midem bulandı. Kertenkele kuyruğu mu o? İçtim. Oldu mu?

— Hayır, bir şey daha var. Karışımın etki etmesi için üç gün içinde yapman gereken egzersizleri veriyoruz. Egzersiz Listesi:

1. Dünyanın en yaramaz kedisini bulup sarılmak

2. Fırından taze çıkmış ekmeği, sivri ucunu yememek şartıyla koklamak

3. Yedi, yirmi bir, en fazla kırk günlük insan bebeğini uyurken izlemek

İşte tüm bunları yapınca, sana yeni bir hayalet özelliği verilecek. Görünmezlik!

— Bu benim yıllardır sahip olmak istediğim özellik. Vakit kaybetmeden listeyi uygulamaya başlamalıyım. Kitap okurken beni rahat bırakmayan kedi de nerde? Allah’ım! O kediye sarılmak istiyorum.