BU NASIL BİR AŞ

Yazar: Sümeyye Top

Editör: Tuğba Atlı

Şef Editör: Behice Kavak

Önce sütçü gelsin diye bekledi Agâh.

Beş dakika, on dakika, yarım saat, bir saat, iki saat…

“Süüütçüüü!” diye bağırdı sütçü, sabırsızları çağırdı.

Aldı tencereyi, koştu sokağa.

Bir litre, iki litre, üç litre, dört litre, beş litre…

“Eyvah!” dedi taştı taşacak.

Bu yoğurt işi boyumu aşacak.

Vardı eve, girdi mutfağa Agâh.

Süzdü sütü süt beziyle.

Yaktı ocağı dikkatlice.

Kaynasın diye baktı, fokurtuları dinledi.

Saydı üçe kadar,

Sonra beşe kadar,

Olmadı baştan ona kadar.

Onlar bitti, yirmiler bitti, sabrı bitti

Süt pişmedi.

Şarkı söyledi, dans etti, koridorda üç tur at koşturdu.

Duydu bir fokurtu, baktı koca bir balon.

‘’Amaaan!’’ dedi annesi süt taştı,

Bu yoğurt işi çok uzadı.

Seçildi parmaklardan serçe,

Daldı süte yiğitçe.

Dayandı bire kadar, ikiye, üçe, dörde kadar.

“Yandım!” dedi sıktı dişini beşe, altıya kadar.

Kapattı gözünü son bir gayret yediye kadar.

Hızlıca çıktı bir öpücüğü kaptı.

Verdi müjdeyi işte tam vakti.

Geldi yoğurttan mayalık,

“Ay,” dedi. “Sıcak,” dedi. “Girmem,” dedi, bastı fenalık.

“Tamam,” dedi Agâh, al sana bir kaşıkçık, ılıcacık.

Yoğurdun gönlünü yaptı

Usulca süte akıttı.

Fatma Ana’mın eliyle, Tahiyyat’ın bereketiyle.

Haydi Bismillah.

Sar sıkıca tencereyi,

Bu yoğurt işi çok zahmetli.

“Oh!” dedi Agâh mis gibi,

Olmuştur artık yoğurt taş gibi.

Annesi güldü, olmadı daha bir saat.

Biraz kitap okudu, biraz oyun oynadı, biraz orada sıkıldı biraz burada mayıştı.

Bu yoğurt işi çok canını sıktı.

“Sabır,” dedi annesi,

Bu işin en önemli meselesi.

Agâh bu işe şaştı.

Bu nasıl bir aştı.

İsrafa gelmez,

Yemeye bir Besmele yetmez.

Sabredince güzelce

Yedi yoğurdu şükürle.